Colm Carey performs a selction of 'Romantic' works for the organ, all composed in the year 1937.

Opmerkelijke organist Carey speelt Romantische werken uit 1937
Percy Whitlock bedacht zijn Orgelsonate in c klein naar aanleiding van een aantal gebeurtenissen in 1934: het beluisteren van een opname van Rachmaninovs Tweede Stymfonie, en het overlijden van Frederick Delius en Edward Elgar. Whitlock wordt meestal geassocieerd met vrolijke miniaturen, maar deze sonate is een verontrustend, piekerend en complex werk op symfonische schaal. Het orgel wordt behandeld als een orkest, waardoor van de musicus vereist wordt dat hij handig is in het manipuleren van de pedalen, zodat hij specifieke klankkleuren kan creëren.

In 1937 had Sir Edward Cuthbert Bairstow al 26 jaar niet meer voor orgel gecomponeerd. Hij verlangde er echter naar een sonate te schrijven, of liever nog meerdere, om er zeker van te zijn dat tenminste een van hen succesvol was. Die ene succesvolle sonate, de Sonate in Es, componeerde hij tijdens zijn vakantie op het eiland van Arrain. Bairstow, inventief als hij was, keerde de gebruikelijk vorm van de sonate om door het werk langzame en rustige hoekdelen en een helder en sterk middendeel te geven.

Het album sluit af met een vrolijke noot, met de fascinerende Flourish for an occasion van Sir William Harris. Hij was organist van St George’s Chapel in Windsor Castle, de thuisbasis van de Orde van de Kousenband. Het werk werd oorspronkelijk geschreven voor jaarlijkse dienst van de orde in 1947.