Deze cd bevat een bloemlezing van het repertoire dat de afgelopen twee decennia werd opgebouwd door het Brisk Recorder Quartet Amsterdam. Alles bij elkaar geeft het programma een fascinerend en kleurrijk beeld portret van wat de blokfluit vermag: hoge klanken, als van de traditionele fluiten in een Gagaku orkest (Bart Visman: Song), lage fluiten, als vloeibaar hout (Theo Abazis: Johnie Buy, Guus Jansen: Rahoe!, - de titel is een ironische variant van ‘hoera’), en ‘natuurlijk’ de expressieve intervallen van Renaissance fluiten (Ron Ford: Sequentia). Maar we horen ook iets als Rimski-Korsakovs Vlucht van de Hommel. Dat was althans de reactie van één van de spelers toen ze het super korte Gotta Minute? Van Roderik de Man inkeek. In sommige stukken gaat het kwartet de confrontatie met andere sonische werelden aan: - met vocalisten (het Egidius Quartet, afkomstig uit de kring rond Ton Koopman), - met elektronische klanken (het tropische Brisk Frog Project van Huba de Graaff) - en, o ironie, met een moderne concertvleugel: dat gelijkzwevende monstrum waarmee industriële revolutie definitief de genadeslag toebracht aan de natuurlijke resonans. (HJ)