Sergei Istomin and Viviana Sofronitsky made an accurate and unconventional choice of instruments for this recording of Bach’s Sonatas for Viola da gamba: a brilliant and resonant viol built by Jacob Stainer in 1655 and a Paul McNulty copy of a 1749 Silbermann fortepiano. The result is a unique, invigorating and captivating blend of tonal colours that conjure up a unique sound which emphasizes the melodic qualities of these famous works.

Op dit album voeren twee musici, die veel ervaring en diepgaande kennis hebben van historische instrumenten en gespecialiseerd zijn in de laatbarokke uitvoeringspraktijk, sonates voor viola da gamba en cembalo van Johann Sebastian Bach uit.

Sergei Istomin en Viviana Sofronitsky spelen respectievelijk op een gamba gebouwd door Jacob Stainer in 1655 en een Paul McNulty-kopie van een Silbermann-fortepiano uit 1749. Het resultaat is een verfrissende unieke klankkleur die de melodische lijnen van Bach nog eens extra benadrukken.

Echt bekend bij het grote publiek zijn de drie sonates voor viola da gamba en cembalo (klavecimbel) niet. Alleen de 'Sonata a Cembalo e Viola da Gamba,' BWV 1027 in G is bewaard gebleven in het handschrift van Bach en kan, naar aanleiding van een watermerk op het manuscript, worden gedateerd in Bachs late Leipzig-periode (1735 tot circa 1744/46).

De twee andere sonates, in D majeur en g mineur (beide getiteld 'Sonata a Viola da Gamba e Cembalo obligato', BWV 1028 en 1029) zijn beide alleen kopieën van manuscripten, gemaakt door anderen. De vroegste werd gemaakt in 1753 door de zestien-jarige Christian Friedrich Penzel (1737-1801), leerling aan de St. Thomasschool in Leipzig. Volgens het meest recente onderzoek zijn Bachs gamba sonates gedateerd uit 1736/41 en zouden voor Carl Friedrich Abel (hof gambist in Köthen, 1723-1787) geschreven kunnen zijn.

Sergei Istomin en Viviana Sofronitsky waren vooral gericht op het kiezen van de juiste instrumenten waarop ze Bachs sonates zouden spelen. Vandaar dat Istomin koos voor een altviool van Jacob Stainer, waarvan de klank bijzonder briljant en resonerend is. Sofronitzky koos er voor om deze late stukken van Bach te spelen op een Silbermann fortepiano gebouwd door Paul McNulty. Deze fortepiano ontdekte Bach tijdens zijn bezoek aan Gottfried Silbermann in 1747. De mix van tonen en kleuren van de twee instrumenten zorgt voor een unieke, zingende en verkwikkende vertolking van Bachs werken.

Der Versuch, J.S. Bachs drei Sonaten für Viola da Gamba und obligates Cembalo (BWV 1027 - 1029) zu datieren, ist eine sehr komplexe Angelegenheit. Nach neuesten Forschungen werden Bachs Gambensonaten auf die Jahre 1736 - 41 datiert und könnten somit für Carl Friedrich Abel (1723-1787) geschrieben worden sein.

Die Viola da gamba-Sonaten werden hier von zwei Musikern aufgeführt, die über eine große Erfahrung und tiefe Kenntnis der historischen Instrumente und der spätbarocken Aufführungspraxis verfügen.

Sie haben ihre Aufmerksamkeit auf die zu spielenden Instrumente gerichtet. Sergej Istomin wählte eine Gambe von Jacob Stainer aus dem Jahr 1655, deren Klang besonders brillant und resonant ist. Sofronitzky entschied sich ausnahmsweise dafür, diese späten Stücke von Bach auf einem von Paul McNulty gebauten Silbermann-Fortepiano zu spielen. Der Hammerflügel, ein damals neues Instrument, wurde von Johann Sebastian Bach bei seinem Besuch bei Gottfried Silbermann im Jahr 1747 für gut befunden und geschätzt. Paul McNultys Kopie von Silbermanns Instrument aus dem Jahr 1749 stellt die letzte Entwicklungsstufe des Erbauers dar, siebzehn Jahre nach dem ersten Hammerflügel, den er nach einer Beschreibung des ursprünglichen Entwurfs von Christofori gebaut hatte.
Die Mischung aus Tönen und Farben dieser beiden Instrumente sorgt für eine einzigartige, singende und belebende Wiedergabe bekannter Werke.