Rachmaninov's ten chamber works, two of them left incomplete, all date from his late teens or early twenties. The 2 Pieces, Op 2 - Prélude and Danse orientale for cello and piano – date from 1891-2.

The most widely performed of Rachmaninov's chamber compositions is the Cello Sonata. Rachmaninov completed this sonata in November 1901. On 2nd December the composer and the celebrated cellist Anatoly Brandukov, to whom the work is dedicated, gave the premiere in Moscow. Rachmaninov's sonata is a gem of the cello-sonata repertoire.

The first of Rachmaninov's two works entitled Trio élégiaque is believed to date from 1890-1. The manuscript bears the dates 18-21 January 1892, but it has been suggested that this probably refers to a late revision which he made before the premiere that month. Though the work of a teenager, this single-movement trio has some characteristic touches which anticipate Rachmaninov's mature style, while the confident piano-writing reflects his burgeoning virtuosity The influence of Tchaikovsky upon Rachmaninov's trio is evident.

The Ukrainian-Dutch composer Maxim Shalygin was born in Kamianske in 1985. He composed his Tristissima for Ella van Poucke. Shalygin has commented: “Certainly this is an unacceptable beauty today, one that can be on the borderline of vulgarity, while at the same time opening us up to some feelings that we often shy away from ourselves.”

Vooraanstaand celliste Ella van Poucke speelt op haar nieuwe album, samen met pianist Caspar Vos, kamermuziek van Rachmaninov en de Oekraïens-Nederlandse componist Maxim Shalygin. In 2023 is het 150 jaar geleden dat Sergei Rachmaninov werd geboren. Deze opname is een prachtig eerbetoon aan de virtuoze componist.

Op het album van Challenge Classics, staan onder meer Rachmaninovs beroemde Sonate voor cello en piano op. 19 en zijn eerste pianotrio: Trio Élégiaque No. 1, waarin niemand minder dan de charismatische violist Niek Baar meespeelt. Het album kreeg al snel twee 4-sterren recensies in De Volkskrant en de Belgische De Standaard.

De Volkskrant: "Hier doorkruisen cellist Ella van Poucke en pianist Caspar Vos de symfonische breedte van zijn Cellosonate in een uitvoering die geheel intuïtief klinkt en tegelijk vol diepgang. Fantastisch hoe ze almaar hun klankkleur op elkaar afstemmen en tussen vurige opwelling en virtuoze uitbarsting nostalgie en tederheid laten glinsteren.”
De Standaard: "Met haar weelderige klank, zorgt ze ervoor dat de cello in je huid lijkt te kruipen. Je versmelt, net als zij als uitvoerder, met het instrument.”

De tien kamerwerken van Rachmaninov, waarvan er twee incompleet bleven, dateren allemaal uit zijn late tienerjaren of zijn vroege twintiger jaren. De twee stukken, Op. 2 Prélude en Danse orientale voor cello en piano, dateren uit 1891/1892. De meest uitgevoerde kamermuziek compositie van Rachmaninov is zijn Cellosonate. Een juweel uit het cellosonate repertoire. Rachmaninov voltooide deze sonate in november 1901. Op 2 december van dat jaar gaven de componist en de gevierde cellist Anatoli Brandoekov, aan wie het werk is opgedragen, de première in Moskou.

Het eerste van Rachmaninovs twee werken Trio Élégiaque zou dateren uit 1890/1891. Het manuscript draagt de data 18-21 januari 1892, maar de gedachte bestaat dat dit waarschijnlijk verwijst naar een latere herziening die hij vóór de première die maand maakte. Hoewel het werk van een tiener, kent het mooie eendelige pianotrio enkele karakteristieke accenten waarin Rachmaninovs latere componeerstijl doorklinkt. Zijn zelfverzekerde partituur voor de piano duidt op zijn ontluikende virtuositeit. Tsjaikovski’s pianotrio heeft overduidelijk als voorbeeld gediend.

Als bonus voegde Ella van Poucke een stuk toe van de in 1985 in Kamianske geboren Oekraïense componist Maxim Shalygin. Hij componeerde zijn ontroerende ‘Tristissima’ speciaal voor Ella en beschouwt het als een van zijn meest geslaagde werken.

Rachmaninovs zehn Kammermusikwerke, von denen zwei unvollendet geblieben sind, stammen alle aus seinen späten Jugendjahren oder frühen Zwanzigern. Die beiden Stücke op. 2 - Prélude und Danse Orientale für Cello und Klavier - stammen aus den Jahren 1891-2.
Die meistaufgeführte Kammermusikkomposition Rachmaninovs ist die Cellosonate. Rachmaninow vollendete diese Sonate im November 1901. Am 2. Dezember fand die Uraufführung durch den Komponisten und den berühmten Cellisten Anatoli Brandukow, dem das Werk gewidmet ist, in Moskau statt. Rachmaninows Sonate ist ein Juwel des Cello-Sonatenrepertoires.
Das erste der beiden Werke Rachmaninovs mit dem Titel Trio élégiaque stammt vermutlich aus den Jahren 1890-1. Das Manuskript trägt die Daten 18-21 Januar 1892, aber es wird vermutet, dass es sich dabei um eine späte Überarbeitung handelt, die er vor der Uraufführung im selben Monat vornahm. Obwohl es das Werk eines Heranwachsenden ist, weist dieses einsätzige Trio einige charakteristische Züge auf, die Rachmaninovs reifen Stil vorwegnehmen, während der selbstbewusste Klaviersatz seine aufkeimende Virtuosität widerspiegelt.
Der ukrainisch-niederländische Komponist Maxim Shalygin wurde 1985 in Kamianske geboren. Er komponierte seine Tristissima für Ella van Poucke. Shalygin kommentierte: "Sicherlich ist das heute eine inakzeptable Schönheit, eine, die an der Grenze zur Vulgarität liegen kann, während sie uns gleichzeitig für einige Gefühle öffnet, vor denen wir selbst oft zurückschrecken."