Ten years of Revue Blanche. That’s ten years of making music together.
Of exploring, brainstorming and challenging themselves, finding other soulmates and meeting audiences across the world.
Ten years, too, of sharing laughter and tears, having each other’s back, looking for balance, defining – and redefining – who they are.
But most of all, it’s ten years of friendship.

At the occasion of this anniversary, the ensemble is going back to their roots: to vibrant turn-of-the-century Paris, where a luscious body of music emerged that has occupied a central place in Revue Blanche’s repertoire since the very start.

Misia Sert became our guide. Walking in her tracks, Revue Blanche paid a call on Villa Servais in Halle – where she spent her childhood – and played a Polish song by her grave in Samoureau, near Valvins. While they encountered many iconic masters enchanted by her, she also put them on the track of lesser-known composers. With every step and every gem their curiosity grew, Misia seducing them to go beyond what they’d initially imagined. The present recording is Revue Blanche's homage to this fiery, unbridled spirit who – by devoting her life to the arts – perennially inspires others to do so as well.

The ensemble found working on this album a challenge as well as a saving grace in a year without concerts. The involuntary break from the stage allowed them to focus on the recording process, where they applied ourselves to making Misia a perfect tribute. Now it’s finally here, our hope is that the soundsketch of this grande dame, who truly mastered the art of bringing people together, will help answering to the profound need for beauty and connection felt by many.

Het Belgische ensemble Revue Blanche bestaat tien jaar. Dit jubileum viert het gezelschap met het uitbrengen van het sfeervolle album Misia. Een verzameling muziek uit het Parijs rond de eeuwwisseling, met werken van bekende en minder bekende componisten. Leidraad vormt het leven van de Pools/Belgische pianiste Misia Sert.

Revue Blanche is een vocaal/instrumentaal kamermuziekensemble met een ongebruikelijke maar bijzonder kleurrijke bezetting: sopraan, fluit, altviool en harp.

Tien jaar Revue Blanche. Dat betekent tien jaar samen muziek maken. Tien jaar van ontdekken, brainstormen en zichzelf uitdagen, het vinden van soulmates en het ontmoeten van publiek over de hele wereld. Maar ook tien jaar waarin ze samen lachen en huilen, elkaar steunen en naar balans zoeken, definiëren én herdefiniëren wie ze daadwerkelijk zijn. Maar bovenal is het tien jaar vriendschap.

Ter gelegenheid van dit jubileum gaat het ensemble terug naar zijn roots: het bruisende Parijs van rond de eeuwwisseling, waar een weelderig oeuvre ontstond dat vanaf het begin een centrale plaats innam in het repertoire van Revue Blanche. Misia Sert werd de gids voor dit jubileumalbum. In haar voetsporen tredend bezocht Revue Blanche Villa Servais in Halle, waar ze haar jeugd doorbracht, en speelden de musici een Pools lied bij haar graf in Samoureau, in de buurt van Valvins.

Revue Blanche kwam veel iconische meesters tegen die door Misia betoverd waren, maar werd door haar ook op het spoor gezet van minder bekende componisten. Met elke stap en elk muzikaal juweeltje groeide de nieuwsgierigheid van de muzikanten, Misia verleidde hen om verder te gaan dan ze zich aanvankelijk hadden voorgesteld. Deze opname is een hommage aan haar vurige, ongebreidelde geest die, door haar leven aan de kunst te wijden, anderen blijvend inspireert om dat ook te doen.

Het ensemble vond het werken aan dit album een uitdaging en een reddende genade in een jaar zonder concerten. Zonder optredens konden de musici zich concentreren op het opnameproces, om van Misia een perfect eerbetoon te maken. Ze hopen dat deze muzikale schets van de grande dame, die echt de kunst beheerste om mensen samen te brengen, een antwoord is op de diepe behoefte aan schoonheid en verbinding die door velen wordt gevoeld.

De naam ‘Revue Blanche’ verwijst naar het literaire en artistieke tijdschrift La Revue Blanche dat werd uitgegeven aan het einde van de 19e eeuw. De ‘Witte Revue' werd zo genoemd omdat de som van alle kleuren wit is en een wit ongeschreven blad openstaat voor alle meningen en stromingen. Dit inspirerende idee sluit naadloos aan bij de esthetiek die het ensemble voor ogen heeft en resulteert in een voortdurende zoektocht naar interessant repertoire. Waarbij de voortreffelijke arrangementen de diverse kleuren van de verschillende instrumenten nog meer naar voren brengen.

Zehn Jahre "Revue Blanche". Das sind zehn Jahre, in denen sie gemeinsam Musik machen.
Zehn Jahre, in denen sie sich selbst erforscht, Ideen entwickelt und herausgefordert haben, andere Seelenverwandte gefunden und ihr Publikum auf der ganzen Welt getroffen haben.
Zehn Jahre, in denen sie gelacht und geweint haben, sich gegenseitig den Rücken gestärkt haben, das Gleichgewicht suchten und definierten - und neu definierten - wer sie sind.
Aber vor allem sind es zehn Jahre der Freundschaft.

Anlässlich dieses Jubiläums begibt sich das Ensemble zurück zu seinen Wurzeln: in das pulsierende Paris der Jahrhundertwende, wo eine üppige Musik entstand, die seit den Anfängen einen zentralen Platz im Repertoire der Revue Blanche einnimmt.

Misia Sert wurde unsere Führerin. Auf ihren Spuren besuchte Revue Blanche die Villa Servais in Halle - wo sie ihre Kindheit verbrachte - und spielte ein polnisches Lied an ihrem Grab in Samoureau, nahe Valvins. Dabei begegneten sie vielen ikonischen Meistern, die sie verzauberte, aber sie brachten sie auch auf die Spur von weniger bekannten Komponisten. Mit jedem Schritt und jedem Kleinod wuchs ihre Neugierde, Misia verführte sie dazu, über das hinauszugehen, was sie sich anfangs vorgestellt hatten. Die vorliegende Aufnahme ist eine Hommage von Revue Blanche an diesen feurigen, ungezügelten Geist, der - indem er sein Leben der Kunst widmet - andere immer wieder dazu inspiriert, dies ebenfalls zu tun.

Für das Ensemble war die Arbeit an diesem Album sowohl eine Herausforderung als auch eine rettende Gnade in einem Jahr ohne Konzerte. Die unfreiwillige Pause von der Bühne erlaubte es ihnen, sich auf den Aufnahmeprozess zu konzentrieren, wo sie alles daran setzten, Misia ein perfektes Tribut zu erweisen. Nun ist es endlich da, und wir hoffen, dass die Klangskizze dieser Grande Dame, die die Kunst, Menschen zusammenzubringen, wahrhaftig beherrschte, dazu beiträgt, das tiefe Bedürfnis nach Schönheit und Verbundenheit zu stillen, das viele verspüren.